दानत

विळखा सैल होताना
तो दूर जाताना
येईल का लकाकी
कात सुटताना

भास दूर जावे
रुदन खरे असावे
प्रतिमा क्षीण हसावी
आरशात स्व बघताना

स्पर्शातले खुलासे
मिटवून टाकले मी
लावली कवाडे
तो दूर दूर जाताना

कोकीळ दूर गातो
फुलवी मोर पिसारा
फसव्या कल्पना या
सत्य रुक्ष असताना

सूर्य चंद्र तारे सुगंध
नदी समुद्र अन किनारा
सौन्दर्य कसे लिहावे
जग कुरूप दिसताना

तुझ्या दानतीचा
अंदाज मजला आला
का पदर पसरावा
कंगाल तू असताना