हिंदी सिनेमाचं तसं मला हल्ली हल्ली वावडं आहे, न आवडणारेच प्रकार असतात. हिंदी आणि मराठीही जुनेच सिनेमे चांगले असं माझं नेहमीच मत असतं. माझ्या आवडी माझ्या आईच्या पिढीतल्या आहेत त्याला कारण आई सिनेमा बघायला मला घेऊन जायची त्यामुळं तिला आवडणाऱ्या हिरोहिरॉइन्सचे सिनेमे जास्त बघून झालेत. त्यामुळे आमच्या वेळच्या अनिल कपूर, सनी देओल, अक्षय आणि शारूख पेक्षा मला सगळे कुमार, कपूर लोक्स आणि देवसाब आवडतात. मी 7वीत असेल किंवा 6वीत एक पिक्चर बघायला आई आणि आम्ही अजून दोघी तिघी गेलो. तो पिक्चर हाऊसफुल्ल होता, A सर्टीफाईड पिक्चर आता काय करायचं. सारसबाग जवळच होती मनात म्हटलं तिथं भेळ खाऊन घरी जायची वेळ येते की काय. तेवढ्यात ब्लॅकने तिकीट विकणारे तिथे आले 2 तिकिटं तिप्पट भावात घेतली आणि आई आणि काकू बघायला गेल्या, आम्ही उरलेल्या तिघी हिरमुसलं तोंड घेऊन न घशाखाली न उतरणारी भेळ खाऊन घरी आलो. पुढे तो पिक्चर थेटरात जाऊन दोनदा आणि टीव्हीवर बरेचदा बघितला. वेगळं कथानक आणि सदाबहार गाण्यांमुळे तो सिनेमा खूप आवडून गेलाय ह्या पिक्चरच नाव अहिस्ता अहिस्ता.
कुणाल कपूर सारखा अजिबात अभिनय न येणारा हिरो असूनही सिनेमा सुपरडूपर हिट ठरला तो पद्मिनी कोल्हापूरे, नंदा, शशिकला, शम्मी कपूर ह्यांच्या अभिनयाने. शशिकलाने साकारलेली मावशी तर बेफाम जमलीय तिचं ठुमकणं, साडी नेसायची पद्धत, तपकीर ओढण लाजवाबच. शम्मी कपूर उतारवयातला तरी ग्रेसफुल कशाला म्हणतात ते बघण्याजोगा. गिरीश कर्नाड थोडाच वेळ येऊन जातो पण त्याच्या दर्जेदार शैलीत छाप उमटवून जातो. अरुणा इराणी आणि देवेन वर्मा ह्यांचं छोटे उपकथानक आहे, कजाग बाहेरख्याली शेजारीण आणि गरीब अज्ञाधारक नवरा या दोघांनी रंगवलाय.
संगीता (नंदा) एक देवदासी, पदरात एक मुलगी असलेली आणि कजाग मावशीच्या (शशिकला) पंजात अडकलेली. ते रहात असलेल्या शहरात पोलीस पकडापकडी करतात म्हणून नवीन शहरात येतात, एक छानसं घर जे की एका मालदार माणसाचं असतं तिथे रहातात. हा माणूस म्हणजे धनी(कादरखान) रोज रात्री ठराविक वेळ येऊन आपली गरज भागवून जाणारा. मुलगी चंद्रा (पद्मिनी कोल्हापूरे) ह्या धणीलाच बाप समजत असते. ह्या कुटुंबाच्या समोरच्या घरात रहाणारं कुटुंब म्हणजे शम्मीकपूर त्याची 2 मुलं आणि बायको. शम्मी मस्त दिलदार आणि आधुनिक विचारसरणीचा तर बायको टिपिकल भारतीय नारी. मुलगा कुणाल (कुणाल कपूर) आणि मुलगी. समोरची चंद्रा ह्या घरी पूजेला येऊ लागली , ह्या दोन मुलांसोबतच शाळेत जाऊ लागली. तरुण वयात आल्यावर चंद्रा आणि कुणाल एकमेकांच्या प्रेमात पडतात. दरम्यान धणीचा मृत्यू होतो आणि चंद्राला आईकडून समजतं की ते तिचे वडीलच न्हवते. चंद्रा आईला खोदून खोदून विचारते पण संगीता मुलीला वडिलांचे नाव काही सांगत नाही.
चंद्रा आणि कुणालाचे प्रेम कुणालच्या आईला पसंत पडत नाही ती मुलाला समजवायचा प्रयत्न करते पण मुलगा हटून बसतो , वडीलही कुणालच्या बाजूने असतात. एक दिवस शम्मीचा मित्र चंद्रकांत (गिरीश कर्नाड) त्यांना भेटायला येतात. जेवत असताना समोरच्या घरातून सतारीचे ओळखीचे सूर कानावर आल्यावर चंद्रकांत अस्वस्थ होतो आणि एक काम आहे असं निमित्त करून तिथून बाहेर पडतो आणि गुपचूप समोरच्या घरात जातो तिथे त्याला संगीता दिसते. संगीता ही चंद्रकांतची हरवलेली बायको असते आणि चंद्रा ही त्या दोघांची मुलगी ही नवीन माहिती आपल्याला आणि चंद्रालाही समजते. बापाला बघून खुश झालेली चंद्रा तिला काय करू आणि काय नको असं होतं, ती वडिलांच्या गळ्यात पडते आणि नेमकं समोरून कुणाल ते बघतो, त्याचा गैरसमज होतो. दुसऱ्या दिवशी चंद्रा वडिलांनी दिलेली हिऱ्याची अंगठी कुणालला दाखवते तेव्हा कुणाल तिला वेश्या म्हणतो आणि रागाच्या भरात निघून जातो. कुणाल चंद्रावर इतका चिडतो की आईचं ऐकून तो लग्नाला तयार होतो. चंद्रकांतच्या मुलीशी त्याचं लग्न होतं.
कुणालाच लग्न होतं आणि चंद्रा खचते, इकडे मावशी तिला देवदासी बनवायला टपूनच असते. चंद्राचे प्रोफेसर तिला पुढे शिकवायला तयार असतात ते तिला स्वतःची मुलगी मानत असतात पण चंद्राच्या मनात काही वेगळंच सुरू असत. ती मावशीला सांगून देवदासी व्हायचं मान्य करते. त्यांच्या प्रथेप्रमाणे तिचं देवाशी रीतसर लग्न लावलं जातं, त्यानंतर तिच्या साठी निवडलेला मालक तिच्याशी संबंध ठेऊ शकतो. मावशी ह्या माणसाकडून भरपूर पैसा उकळणार असते. चंद्रा नवीन आयुष्याची सुरवात करण्यापूर्वी समोरच्या घरात आशीर्वाद घ्यायला जाते. तिथे तिचे जन्मदाते वडीलही असतात , सगळ्यांच्या पाया पडून निघताना चंद्रा खाली कोसळते , तिने वडिलांनी दिलेल्या अंगठितला हिरा गिळलेला असतो. आत्ता वडिलांना पाझर फुटतो आणि रडू लागतात, तेव्हा सगळ्यांना समजतं चंद्राचे खरे वडील म्हणजेच चंद्रकात. सगळं समजल्यावर कुणाल हताश होतो. मुलीचा शेवट बघून आईपण जीव सोडते आणि बॅकग्राऊंडला गाणं वाजत रहातं
कभी किसींको मुकम्मल जहाँ नहीं मिलता
कही जमी तो कही अस्मा नहीं मिलता
सिनेमाचा शेवटचा भाग बघताना खिन्न व्हायला होतं. देवदासी बनवताना देवाशी लग्न लावण्याचे विधी सविस्तर दाखवलेत अगदी हळद, वरात पण काढतात हे सगळे प्रसंग अंगावर येणारे आहेत. अजूनही समाजातला एक घटक ह्याच प्रकारे आयुष्य जगतय हे वास्तव जळजळीत पणे समोर येतं. कुठंतरी कितीतरी संगीता , चंद्रा अशाच जगत असतील...
कुणाल कपूर सारखा अजिबात अभिनय न येणारा हिरो असूनही सिनेमा सुपरडूपर हिट ठरला तो पद्मिनी कोल्हापूरे, नंदा, शशिकला, शम्मी कपूर ह्यांच्या अभिनयाने. शशिकलाने साकारलेली मावशी तर बेफाम जमलीय तिचं ठुमकणं, साडी नेसायची पद्धत, तपकीर ओढण लाजवाबच. शम्मी कपूर उतारवयातला तरी ग्रेसफुल कशाला म्हणतात ते बघण्याजोगा. गिरीश कर्नाड थोडाच वेळ येऊन जातो पण त्याच्या दर्जेदार शैलीत छाप उमटवून जातो. अरुणा इराणी आणि देवेन वर्मा ह्यांचं छोटे उपकथानक आहे, कजाग बाहेरख्याली शेजारीण आणि गरीब अज्ञाधारक नवरा या दोघांनी रंगवलाय.
संगीता (नंदा) एक देवदासी, पदरात एक मुलगी असलेली आणि कजाग मावशीच्या (शशिकला) पंजात अडकलेली. ते रहात असलेल्या शहरात पोलीस पकडापकडी करतात म्हणून नवीन शहरात येतात, एक छानसं घर जे की एका मालदार माणसाचं असतं तिथे रहातात. हा माणूस म्हणजे धनी(कादरखान) रोज रात्री ठराविक वेळ येऊन आपली गरज भागवून जाणारा. मुलगी चंद्रा (पद्मिनी कोल्हापूरे) ह्या धणीलाच बाप समजत असते. ह्या कुटुंबाच्या समोरच्या घरात रहाणारं कुटुंब म्हणजे शम्मीकपूर त्याची 2 मुलं आणि बायको. शम्मी मस्त दिलदार आणि आधुनिक विचारसरणीचा तर बायको टिपिकल भारतीय नारी. मुलगा कुणाल (कुणाल कपूर) आणि मुलगी. समोरची चंद्रा ह्या घरी पूजेला येऊ लागली , ह्या दोन मुलांसोबतच शाळेत जाऊ लागली. तरुण वयात आल्यावर चंद्रा आणि कुणाल एकमेकांच्या प्रेमात पडतात. दरम्यान धणीचा मृत्यू होतो आणि चंद्राला आईकडून समजतं की ते तिचे वडीलच न्हवते. चंद्रा आईला खोदून खोदून विचारते पण संगीता मुलीला वडिलांचे नाव काही सांगत नाही.
चंद्रा आणि कुणालाचे प्रेम कुणालच्या आईला पसंत पडत नाही ती मुलाला समजवायचा प्रयत्न करते पण मुलगा हटून बसतो , वडीलही कुणालच्या बाजूने असतात. एक दिवस शम्मीचा मित्र चंद्रकांत (गिरीश कर्नाड) त्यांना भेटायला येतात. जेवत असताना समोरच्या घरातून सतारीचे ओळखीचे सूर कानावर आल्यावर चंद्रकांत अस्वस्थ होतो आणि एक काम आहे असं निमित्त करून तिथून बाहेर पडतो आणि गुपचूप समोरच्या घरात जातो तिथे त्याला संगीता दिसते. संगीता ही चंद्रकांतची हरवलेली बायको असते आणि चंद्रा ही त्या दोघांची मुलगी ही नवीन माहिती आपल्याला आणि चंद्रालाही समजते. बापाला बघून खुश झालेली चंद्रा तिला काय करू आणि काय नको असं होतं, ती वडिलांच्या गळ्यात पडते आणि नेमकं समोरून कुणाल ते बघतो, त्याचा गैरसमज होतो. दुसऱ्या दिवशी चंद्रा वडिलांनी दिलेली हिऱ्याची अंगठी कुणालला दाखवते तेव्हा कुणाल तिला वेश्या म्हणतो आणि रागाच्या भरात निघून जातो. कुणाल चंद्रावर इतका चिडतो की आईचं ऐकून तो लग्नाला तयार होतो. चंद्रकांतच्या मुलीशी त्याचं लग्न होतं.
कुणालाच लग्न होतं आणि चंद्रा खचते, इकडे मावशी तिला देवदासी बनवायला टपूनच असते. चंद्राचे प्रोफेसर तिला पुढे शिकवायला तयार असतात ते तिला स्वतःची मुलगी मानत असतात पण चंद्राच्या मनात काही वेगळंच सुरू असत. ती मावशीला सांगून देवदासी व्हायचं मान्य करते. त्यांच्या प्रथेप्रमाणे तिचं देवाशी रीतसर लग्न लावलं जातं, त्यानंतर तिच्या साठी निवडलेला मालक तिच्याशी संबंध ठेऊ शकतो. मावशी ह्या माणसाकडून भरपूर पैसा उकळणार असते. चंद्रा नवीन आयुष्याची सुरवात करण्यापूर्वी समोरच्या घरात आशीर्वाद घ्यायला जाते. तिथे तिचे जन्मदाते वडीलही असतात , सगळ्यांच्या पाया पडून निघताना चंद्रा खाली कोसळते , तिने वडिलांनी दिलेल्या अंगठितला हिरा गिळलेला असतो. आत्ता वडिलांना पाझर फुटतो आणि रडू लागतात, तेव्हा सगळ्यांना समजतं चंद्राचे खरे वडील म्हणजेच चंद्रकात. सगळं समजल्यावर कुणाल हताश होतो. मुलीचा शेवट बघून आईपण जीव सोडते आणि बॅकग्राऊंडला गाणं वाजत रहातं
कभी किसींको मुकम्मल जहाँ नहीं मिलता
कही जमी तो कही अस्मा नहीं मिलता
सिनेमाचा शेवटचा भाग बघताना खिन्न व्हायला होतं. देवदासी बनवताना देवाशी लग्न लावण्याचे विधी सविस्तर दाखवलेत अगदी हळद, वरात पण काढतात हे सगळे प्रसंग अंगावर येणारे आहेत. अजूनही समाजातला एक घटक ह्याच प्रकारे आयुष्य जगतय हे वास्तव जळजळीत पणे समोर येतं. कुठंतरी कितीतरी संगीता , चंद्रा अशाच जगत असतील...
No comments:
Post a Comment