आता तरी पळावे, टळावे वेदनांनी
सुखाच्या बहरात का रहावे वेदनांनी
गुलकंद झाला तू दिल्या गुलाबांचा
कशास बरे इतुके मुरावे वेदनांनी
अत्तराचा फाया झाला चोळामोळा
सुगंध बनून उरावे आता वेदनांनी
सोडला जरी तेव्हा मी सुटकेचा श्वास
प्राणवायू बनुनी उरावे वेदनांनी
तुझे छळणे तसे फार कठोर न्हवते
व्हावे आता जरा हळुवार वेदनांनी
सुखाच्या बहरात का रहावे वेदनांनी
गुलकंद झाला तू दिल्या गुलाबांचा
कशास बरे इतुके मुरावे वेदनांनी
अत्तराचा फाया झाला चोळामोळा
सुगंध बनून उरावे आता वेदनांनी
सोडला जरी तेव्हा मी सुटकेचा श्वास
प्राणवायू बनुनी उरावे वेदनांनी
तुझे छळणे तसे फार कठोर न्हवते
व्हावे आता जरा हळुवार वेदनांनी
No comments:
Post a Comment