Friday, 3 February 2017

उसवलेलं अस्तर

तुम इतना जो मुस्कुरा रहे हो
क्या गम है जिसको छुपा रहे हो

वरवरच्या सुखाआड खूपखूप दुःख लपलेलं असतं
हसऱ्या चेहऱ्याआत बेसुमार वेदना असते
कोऱ्या इस्त्री मारलेल्या डोळ्यात प्रचंड तुफान दडलेलं असतं
खळाळत्या पाण्यात घट्ट भावनांचं शेवाळ असतं

बेभान वाऱ्यात रुतून बसलेलं शल्य असतं
मुसळधार वळीवात गोठलेलं आभाळ असतं
मघाच्या थंडीत ज्वानीचा ज्वर असतो
वैशाख वणव्यातहि थंडथंड प्रतिसाद असतो

तुझ्यामाझ्या प्रेमात अबोल्याचा कहर असतो
नको तिथं उधाणलेला तिचा अतृप्त सागर असतो
अथांग समुद्रात स्थिर छोटी नाव असते
जल्लोषाच्या आतही दर्दभरी रात असते

उजळलेल्या रोषणाई सोबत मागे दाट अंधार आहे
सुग्रास जेवून भरल्या पोटी नित्य चिरंतन भूक आहे
सगळं कसं छान छान आहे तरी कोरं एक पान आहे
संसाऱ्याच्या तलम वस्त्राला उसवलेलं अस्तर आहे

No comments:

Post a Comment