नात्यांची फरफट इतकी होते
की दखल घेऊनी टाळणे होते
दिलेस भरून अश्रू ओंजळीने
फुले समजून त्यांना माळणे होते
केलेत नजरेने कित्येक जायबंदी
गोंडा घोळणारे तू पाळले होते
चंद्राची चकोर भुलली भास्कराला
जीवघेणे हे आगीशी खेळणे होते
सजला होता बाजार सुशिलेचा
तीने स्वतःस खिडकीत मांडले होते
केले प्रेम मीही अपरंपार अपार
तागडीने त्यालाही तू मोजले होते
भेटशील का पुन्हा नव्या वळणावर
जुन्या चुकांची पुस्तके रद्दीत विकणे होते
सांग ना काय जादू अशी आहे तुझ्यात
की पुन्हा पुन्हा तुझ्यावर भाळणे होते
#अर्चना
No comments:
Post a Comment