सोल्ड आउट

खेळण्याच्या दुकानात बापा बरोबर गेलेल्या छोटूला एकही खेळण पसंद पडेना. सुंदर सुंदर बाहुल्या, बार्बी सारख्या क्युट डॉल, झालंच तर वेगवेगळ्या गाड्या, ट्रेन , व्हिडीओ गेम्स सगळं सगळं पप्पा त्याला दाखवत होते. आपल्या काळ्याभोर टपोऱ्या डोळ्यांनी भिरिभिरी बघत छोटू सगळ्याला नाही म्हणत होता. पप्पा म्हटले जाऊदेत आपण आपली अजून एक बॅट घेऊ तर छोटू तेही नकोच म्हटला. थोडावेळ बघू नाहीतर नंतर परत येऊ असं पप्पा ठरवत असतानाच छोटू कौंटरवर ठेवलेल्या एका झिपऱ्या बाहुलीच्याजवळ गेला. आपल्या छोटुशा हातांनी त्याने ती बाहुली उचलली, नाजूक बोटांनी तिच्या गालावर हात फिरवून छोटूने ती बाहुली पप्पांना दाखवली. फायनली काहीतरी आवडलं पोराला 'झिपरी आवडली तुला' म्हणून हसतंच पप्पा ही केवढ्याची वगैरे विचारावं म्हणून वळले तोच कौंटरवरचा माणूस म्हटला ही सोल्ड आउट आहे आताच एकजण पैसे देऊन गेलाय. छोटुच्या डोळ्यात टचकन पाणी आलं, अंकल त्यांना दुसरी बाहुली द्या ना मला हीच हवीय. दुकानदाराने काही न बोलता झिपरी बॉक्समध्ये ठेवून दुसरीकडे ठेवून दिली. लेकराच्या डोळ्यातलं पाणी बघून बाप कळवळला 'दुसऱ्या खूप सुंदर आहेत त्या घे रे, बघ हिच्याहून छान छान आणि महाग आहेत. नैतर असं कर तू दोन घे'. भरल्या डोळ्याने खाली मान घालून छोटू रिकाम्या हाती दाराकडे निघाला.

होतं ना असं ... मोगरा आवडतो पण हातात गुलाब कोंबला जातो. भाकरी आवडते आणि पुढ्यात रोजच पोळी वाढली जाते. पोट भरतं पण तरीही आवड पुरवली नाही जात म्हणून रुखरुख लागतेच की. असंख्य माणसांच्या गर्दीत नेमकं कुणीतरी असं आवडतं जे सोल्ड आउट असतं, आपल्या मालकीचं नसतं