Sunday, 5 March 2017

कसक

कसक

बेताब तमन्नाओ की कसक रहने दो!
मंजिल को पाने की कसक रहने दो!
आप चाहे रहो नज़रों से दूर!
पर मेरी आँखों में अपनी एक झलक रहने दो!

कसक म्हणजे एक छोटीशी अगदी बारीकशी कळ, वेदना जी सतत आपला पाठलाग करत असते. रूढ अर्थाने वरवर आपलं सगळं आलबेल सुरु असलं तरी अंतर्मनात एक खंत, अपुरेपण काहीतरी नक्की असतं. आपण एकटेच आणि निवांत बसलो कि ती खंत ती कमतरता तो अपुरेपणा डोकं वर काढतो आणि एक सूक्ष्म वेदना कळ जाणवते ती म्हणजे कसक.

कसक जीवघेणी नसते, धाय मोकलून रडायला लावणारी नसते तरीही, तरीही संथ सुंदर जीवनातल्या अस्वस्थतेची ती कन्फरमेटरि टेस्ट आहे. कभी किसिको मुकम्मल जहाँ नहीं मिलता...असं म्हणून आपण स्वतःची समजूत काढू शकतो...तरीही तरीही आतून कुठूनतरी एक आवाज येतंच असतो, एक बोच जाणवतच असते , एक जखम ठसठसंत असते ती म्हणजे कसक.

कसक सुंदर आहे...भळभळणारी रक्ताळ नाही तर आतून एक किंचित हळवं करणारी आयुष्याची सोनेरी रुपेरी किनार आहे... जे गवसून हरवलंय कसक त्याची याद आहे... भळाभळा वाहणारे डोळे नसून ओठावर हसू असताना किंचित पाणावलेले डोळे म्हणजे कसक...भरल्या ताटावर आडवा हात मारताना लागणारा ठसका म्हणजे कसक... कुणाच्यातरी मिठीत असताना मनात वेगळीच प्रतिमा स्वच्छ दिसणे म्हणजे कसक... फुलं माळताना बोचणारा काटा म्हणजे कसक... कांदाच मेला तिखट म्हणून कुणाच्यातरी आठवणीत भरलेले डोळे हळूच पुसणं म्हणजे कसक...

काय लिहू काय नको समजत नसताना , हि पोस्ट लिहिणं म्हणजे कसक

No comments:

Post a Comment